Binnenste buitenland

Column in Contrast 1997

Ooit was de wereld een stuk overzichtelijker dan nu. Toen had je Binnenlandse Zaken én Buitenlandse Zaken, en die twee terreinen hadden vrijwel niets met elkaar te maken.

Naarmate de samenleving multicultureler wordt, mondialiseert ze echter ook meer en meer. Een politieke verandering in Iran kan tot grote spanningen onder Iraanse asielzoekers en vluchtelingen in Nederland leiden, een brand in de Haagse Schilderswijk vertroebelt de betrekkingen met Turkije, en de opvattingen van de Marokkaanse koning hebben hun weerslag op het stemgedrag van Marokkanen in Nederland. En volgens sommige bronnen probeert Saudi-Arabië door sponsoring van de Islamitische Universiteit van Rotterdam de verhoudingen in islamitisch Nederland te beïnvloeden. Kortom, binnenlandse ontwikkelingen hebben al gauw een buitenlandse component, en buitenslandse veranderingen hebben hun weerslag op de verhoudingen in het binnenland.

Dit fenomeen doet zich in extreme mate voor in de relatie Nederland-Suriname. De veranderende verhouding met dit binnenste buitenland van Nederland resoneert luid in de omvangrijke Surinaams-Nederlandse bevolking. Dit hoort een gegeven te zijn voor het beleid dat ten aanzien van Suriname gevoerd wordt.

Haagse woordvoerders lijken zich echter weinig rekenschap te geven van die samenhang tussen binnenlandse en buitenlandse aangelegenheden. In de zaak-Bouterse strijden Justitie en Buitenlandse Zaken om het primaat. Binnenlandse Zaken lijkt geen rol te spelen. Toch wordt het hoog tijd voor een herijking van het buitenlandse beleid met het oog op de binnenlandse verhoudingen. Per definitie is dat een complexe zaak, maar wie zich er niet aan waagt, dreigt de ontwikkeling van de multiculturele samenleving extra te belasten met onvoorziene effecten van de buitenlandse politiek.